«جن» و «اجنه» یعنی چه؟
ماده «جیم، نون، نون» دلالت بر خفا و پوشش میکند. یعنی هر چیزی که به نوعی پوشیده و مخفی بوده باشد اگر خواستیم از او تعبیر کنیم از این ماده (جیم، نون، نون) استفاده میکنیم.
مثلاً به بچهای که در رحم مادر از دیدهها پنهان بوده و مخفی در شکم اوست جنین میگوییم. کسی که روی عقلش پردهای قرار داده شده و عقل او تحت الشعاع بوده و پوشیده شده است «مجنون» است. به سپر که انسان، پشت آن مخفی میشود «جُنّة» میگویند. به آن زمینی که با اشجار و درختان پوشیده شده «جَنّت» میگویند. به قلب، «جَنان» میگویند چرا که در درون است و ظاهر نیست و مانند این مثالها فراوان است. پس ماده (ج،ن،ن) برای چیزهایی به کار میرود که به نوعی مخفی هستند.
یکی از این موارد که همین معنا در آن لحاظ شده، موجودی به نام «جنّ» است. جن، اسم جنس است برای موجوداتی که از دیده های ظاهری، پنهان هستند. جنها هم درک و شعور و فهم دارند و هم قدرت و فعالیت دارند.
خیلی از مردم وقتی میخواهند «جن» را جمع ببندند میگویند: «اَجِنّه»، در حالی که این تعبیر، اشتباه است. چون «اجنه» جمع «جنین» است نه «جن». قرآن کریم میفرماید: «وَ إِذْ أَنْتُمْ أَجِنَّةٌ فی بُطُونِ أُمَّهاتِكُم» (و در آن موقع که به صورت جنینهایى در شکم مادرانتان بودید). (نجم/32) لذا به کار بردن کلمه «اجنه» برای جنها غلط است بلکه جمع جنّ، «جِنّة» میشود که در سوره ناس میخوانیم: «مِنَ الْجِنَّةِ وَ النَّاس» (ناس/6)
جنها از آتش هستند و انسانها از خاک. «وَ خَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مارِجٍ مِنْ نارٍ» (و جنّ را از شعلههاى مختلط و متحرّک آتش خلق کرد) (الرحمن/15) در اصطلاح فنی میگویند: غلبه خاک بر انسان، زیاد است و غلبه آتش بر جنها زیاد است.
«جن» بدن عنصری و مادی دارد اما آن چیزی که بیشتر همراه اوست نار و آتش است به تعبیر دیگر جنبه آتشی دارد و شما میبینید که حرارت آتش از اشیاء نفوذ میکند. اگر در یک طرف شیء، آتش بیفروزید میبینید به طرف دیگر آن نفوذ میکند و داغ میشود. این طرف دیوار آتش روشن کنید، حرارت به آن طرفش نفوذ میکند و داغ میشود.
رمز و راز نفوذ جن از دیوار و موانع سخت این است که غلبه وجودی اش با جنبه آتشی است. اما ما انسانها ترابی هستیم یعنی از خاک هستیم و لذا بین ما و اشیاء دیگر، تصادم ایجاد میشود، به دیوار میخوریم و بر میگردیم اما جنها از دیوار نفوذ میکنند همان طور که آتش نفوذ میکند و از این جهت، اقتضائاتی برایشان رقم میخورد.
به علت اینکه جنها به راحتی از موانع عبور میکنند اما ما انسانها نمیتوانیم این کار را انجام دهیم برخی خود را با آنها مقایسه میکنند و نتیجه غلط میگیرند که پس جنها قدرت زیادی نسبت به انسانها دارند در حالی که این حالت، اقتضای ذاتشان است نه این که قدرتی بیشتر از ما داشته باشند، اصلاً اقتضای وجودی آنها چنین است. مثل این که پرنده، پرواز میکند و انسان در ظاهر نمیتواند پرواز کند و این، فضیلت نیست.
{jcomments on}